Τα συμπεράσματα της 4ης αγωνιστικής των ομίλων






Οι Μοίρες που κατέστρεψαν την Μπαρτσελόνα, το αρνητικό ισοζύγιο της Γαλλίας, το μπλακ άουτ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το κίτρινο υποβρύχιο από την Ανδαλουσία, οι... μασχάλες του Γίργκεν Κλοπ, τα μαγικά του "Ibracadabra", οι νεωτερισμοί των 3 αμυντικών και τα δάκρυα του Ροντ Στιούαρτ.




Τι είδαμε

Το έργο που ύφαναν οι Μοίρες της Γλασκόβης. Κάθε χρόνο συμβαίνουν ποδοσφαιρικά θαύματα, αλλά σπανίως τόσο νωρίς χρονικά. Οι νοκ άουτ φάσεις έχουν τη "μερίδα του λέοντος" σε τέτοιου είδους ιστορίες, ωστόσο το να κερδίζει η Σέλτικ αυτήν την Μπαρτσελόνα, αποτελεί ξεχωριστό επίτευγμα. Πόσο μάλλον όταν την είχε κοντράρει στα ίσια και προ εβδομάδων στο "Καμπ Νόου" και ενδιάμεσα είχε ηττηθεί 2-0 εντός έδρας από την Κιλμάρνοκ και είχε φέρει ισοπαλία 2-2 με την Νταντί Γιουνάιτεντ, παρότι ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0 μέχρι το 89'. Οι Μοίρες έχρισαν τη Σέλτικ νικήτρια σε ένα παιχνίδι, όπου είχε κατοχή μπάλας σταθερά κάτω του 20%. Οι Μοίρες ήθελαν τον επί 6 χρόνια τερματοφύλακα της Νιούκαστλ χωρίς ούτε μία συμμετοχή με τις "καρακάξες" (αλλά με εξαιρετικούς δανεισμούς, τελευταίος εκ των οποίων στη Σέλτικ για 2 χρόνια), Φρέιζερ Φόρστερ, να κερδίζει συμμετοχή στην αποστολή της εθνικής Αγγλίας λόγω της εμφάνισής του κόντρα στους Καταλανούς στο 1ο ματς και να δικαιώνει τον τεχνικό των "λιονταριών", Ρόι Χόντσον, στο 2ο. Οι Μοίρες κατέστησαν τον Τόνι Γουάτ, σε ηλικία 18 ετών και 314 ημερών, νεαρότερο σκόρερ του φετινού θεσμού (ξεπέρασε τον Γιούλιαν Ντράξλερ της Σάλκε που σκόραρε σε ηλικία 19 ετών και 13 ημερών). Οι Μοίρες βρήκαν τον Νιλ Λένον να χοροπηδάει από παίκτη σε παίκτη και να δίνει ξεχωριστά συγχαρητήρια στον καθένα και συγκεκριμένα στον Φόρστερ να λέει: "You fucking hero. I love you" (κατανοητή η μετάφραση...). Οι Μοίρες διοργάνωσαν ένα απίθανο ποδοσφαιρικό πάρτι στις εξέδρες του "Σέλτικ Παρκ", με τους φίλους των "Καθολικών" να πλημμυρίζουν με ζητωκραυγές το γήπεδο. Οι Μοίρες επηρέασαν και τον διάσημο τραγουδιστή Ροντ Στιούαρτ, ο οποίος έκλαιγε μετά το σφύριγμα της λήξης. Και τέλος, οι Μοίρες προνόησαν και για την απαραίτητη αναγνώριση του έργου τους από τον αντίπαλο και δη τον κορυφαίο Τσάβι: "Το γήπεδο, ο κόσμος, οι φίλαθλοι, όλα ήταν υπέροχα. Είναι ένα παράδειγμα για όλους".


Τα μαγικά του "Ibracadabra". "Μπορώ να παίξω και στις 11 θέσεις του γηπέδου, επειδή ένας καλός παίκτης μπορεί να παίξει παντού στο γήπεδο". Τάδε έφη Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς. Και ελάχιστοι θα μπορούσαν να μαντέψουν διαφορετικό εκφραστή της συγκεκριμένης άποψης. Πώς μπορεί κανείς να διαψεύσει τον υπερφίαλο Σουηδό, ο οποίος έχει πάρει από το χεράκι την Παρί Σεν Ζερμέν και την καθοδηγεί από ασφαλή μονοπάτια στους δρόμους των επιτυχιών; Του αποδόθηκε ο τίτλος του δημιουργού και στα 4 γκολ των Γάλλων απέναντι στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Τέσσερις ασίστ σε ένα ματς είχαν βγάλει μόνο 3 παίκτες τα τελευταία 10 χρόνια στο θεσμό, με τελευταίο τον Πορτογάλο μέσο Κάρλος Μάρτινς στο Μπενφίκα - Λιόν 4-3 το 2010. Μέχρι στιγμής, ο ρόλος του ήταν να σημειώνει γκολ, γι' αυτό είχε μόνο μία ασίστ σε 13 παιχνίδια της Ligue 1 και του Champions League. Στα τελευταία 7 ματς της φάσης των ομίλων μετρά 6 γκολ. Με την Παρί στο πρωτάθλημα έχει 10 γκολ σε 8 εμφανίσεις και συνολικά 12 γκολ, 5 ασίστ σε 12 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Η αποβολή του στην ήττα από τη Σεντ Ετιέν θα κοστίσει στους Παριζιάνους τον κορυφαίο παίκτη τους φέτος για 2 ματς. Ήτοι, η περσινή Παρί, που απέτυχε παταγωδώς σε σχέση με τις αραβικές επενδύσεις που είχαν γίνει, θα επανεμφανιστεί για ένα μικρό, χρονικό διάστημα. Μέχρι η επιστροφή του "Ίμπρα", του παίκτη που όλοι λατρεύουν να μισούν ακόμα περισσότερο κι από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, να αποδείξει ότι ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη, αρκεί αυτός να μην είναι ο... Κάρλο Αντσελότι.

Τα απίθανα ρεκόρ του Πιζάρο. Ο αδικαιολόγητα υποτιμημένος Κλαούντιο Πιζάρο βάλθηκε να γράψει για τα καλά το όνομά του στην ιστορία της Μπάγερν Μονάχου. Σε μία βραδιά με τη 2η καλύτερη παραγωγή τερμάτων (35 γκολ, ρεκόρ τα 36 που έχουν σημειωθεί σε 2 περιπτώσεις), ο Περουβιανός επιθετικός έγινε ο 12ος Νοτιοαμερικανός που σημειώνει χατ τρικ στο θεσμό και μάλιστα μέσα σε 15 λεπτά (το 3ο πιο γρήγορο στην ιστορία, μετά από αυτά των Μπαφετιμπί Γκομίς το 2011 και Μάικ Νιούελ το 1995). Το 1ο τέρμα του ήταν το υπ' αριθμόν 500 των Βαυαρών στο Κύπελλο Πρωταθλητριών / Champions League, το 2ο ήταν το υπ' αριθμόν 750 των Βαυαρών σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το 3ο ήταν το υπ' αριθμόν 300 των Βαυαρών ως γηπεδούχοι σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το σημαντικότερο από κάθε αριθμό και στατιστικό, η περσινή φιναλίστ του Champions League είναι ακόμα πιο δυνατή φέτος από τη μέση και μπροστά, χάρη στις προσθήκες των Μάριο Μάντζουκιτς, Τζερντάν Σατσιρί, Χάβι Μαρτίνεθ και φυσικά Πιζάρο. Εάν στα μετόπισθεν δεν επικρατεί η κόλαση του... Ντάντε, τότε έχει τη δυνατότητα να κάνει το βήμα παραπάνω.

Τι δεν είδαμε

Αμυντικές επιδόσεις πρωταθλήτριας. Τέσσερις αγώνες στο Champions League και ο Τζο Χαρτ έχει μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα του 9 φορές. Μόνο η Ντιναμό Ζάγκρεμπ, η Νόρτζελαντ κι η Λιλ έχουν χειρότερο παθητικό μέχρι στιγμής στους 8 ομίλους. Και στην προκειμένη περίπτωση, η σύγκριση γίνεται με την καλύτερη ομάδα την περσινή σεζόν στο αγγλικό πρωτάθλημα, η οποία φέτος βρίσκεται μόνο 2 πόντους μακριά από την κορυφή. Σε μία Premier League, όπου διαθέτει τη... 2η καλύτερη άμυνα με μόλις 9 γκολ παθητικό σε 10 αγώνες. Εάν ο παραλογισμός δεν έχει φτάσει ακόμα στο ζενίθ, δείτε και αυτήν τη δήλωση: "Έχουμε συνηθίσει να παίζουμε με 4 αμυντικούς και 2 φορές γυρίσαμε σε 5 αμυντικούς, με συνέπεια να δεχθούμε γκολ. Ο προπονητής έτσι το θέλει". Ο υπαρχηγός των "πολιτών", Μίκα Ρίτσαρντς, εξέφρασε την απορία - δυσαρέσκεια για τον τρόπο που αγωνιζόταν η Σίτι στο παιχνίδι της Ολλανδίας κόντρα στον Άγιαξ (ήττα 3-1). Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι εναλλάσσει συστήματα με 4 και 3 αμυντικούς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιεί 5 παίκτες για να καλύπτουν τον Χαρτ. Ο Άγγλος μπακ αγωνιζόταν επί 90 λεπτά χωρίς να αντιλαμβάνεται τις αλλαγές απαιτήσεων στα συστήματα που δοκίμασε ο Ιταλός τεχνικός. "Εάν δεν καταλαβαίνεις ένα τέτοιο σύστημα, δεν μπορείς να παίζεις σε κορυφαία ομάδα", τον προειδοποίησε ο Μαντσίνι. Το ζήτημα είναι πως ο Ρίτσαρντς πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους αμυντικούς της Σίτι που θα μπορούσαν να παίξουν σε μεγάλη ομάδα. Η ένδεια παικτών κλάσης σε αυτήν τη ζώνη, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την εφαρμογή νεωτερισμών (τουλάχιστον για το αγγλικό ποδόσφαιρο) με άμυνα 3 παικτών. Από τη στιγμή, μάλιστα, που ούτε η γραμμή κρούσης λειτουργεί με την αποτελεσματικότητα που θα έπρεπε, η Μάντσεστερ Σίτι δείχνει πως έχει πολλά χιλιόμετρα να διανύσει μέχρι να μπορεί να πείσει ότι μπορεί να ενταχθεί στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και πως δεν πρόκειται για μία... Μονπελιέ, αλλά για μία... Τσέλσι.


Το θετικό ισοζύγιο του... θετικού ισοζυγίου. Το κατ' εξοχήν ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στην Ευρώπη τα τελευταία 5 χρόνια με ισάριθμες πρωταθλήτριες είναι το γαλλικό. Λιόν, Μπορντό, Μαρσέιγ, Λιλ, Μονπελιέ. Ακόμα κι αν φέτος συμβεί το... αναπόφευκτο, θα έχουμε 6 σεζόν και 6 διαφορετικές ομάδες στην κορυφή. Τι γίνεται μετά από αυτήν την επιτυχία; Αυτός ο ανταγωνισμός, πώς βοηθάει τις γαλλικές ομάδες στο να βελτιώνονται και να διακρίνονται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις; Πρόκειται για μία δυσάρεστη διαπίστωση, αλλά εάν βάλουμε κάτω τους αριθμούς και τις πορείες των πρωταθλητών Γαλλίας όλα αυτά τα χρόνια, θα δούμε μία... τρύπα στο νερό. Το μοντέλο της υγείας, της αυτάρκειας, των ακαδημιών προβάλλει ως μονόδρομος βιωσιμότητας με τα νέα οικονομικά δεδομένα στον πλανήτη, αλλά ουχί κι επιτυχίας. Οι σύλλογοι που απλώνουν τα πόδια τους πιο πέρα από το πάπλωμα και συχνά φτάνουν μέχρι εκεί που σκεπάζονται γαλλικοί σύλλογοι, απομυζώντας πολύτιμους ποδοσφαιριστές, είναι αυτοί που στο τέλος βγαίνουν κερδισμένοι. Και θέτουν το υγιές μοντέλο προ ευθυνών που του αποδίδονται λανθασμένα. Όταν η Λιόν ήταν "αυτοκράτειρα" στη Ligue 1, τότε πραγματοποιούσε και εντυπωσιακές ευρωπαϊκές πορείες. Τώρα που προσγειώθηκε στο ρεαλισμό των ισολογισμών, "κολυμπάει" στα ίδια νερά με οποιαδήποτε ομάδα παίρνει τα σκήπτρα στην κατηγορία. Και το επίπεδο, μαζί με τις ευρωπαϊκές εμπειρίες που απαιτούνται για αξιοπρεπή πορεία εκτός συνόρων, συρρικνώνεται διαρκώς.








Φως στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εάν το παιχνίδι διεξαγόταν στην Ελλάδα, τότε μετά βεβαιότητας θα γράφαμε ότι η πτώση της τάσης οφείλεται σε "δάκτυλο" των φιλοξενουμένων. Ήταν τόσο κακή η εμφάνιση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που θύμιζε τους "κόκκινους διαβόλους" του... 2012 ή του 2011. Η μεταμόρφωση προς το χειρότερο από τις νίκες κόντρα σε Τσέλσι και Άρσεναλ υποδεικνύει το πόσο πολύ έχει πέσει ο πήχυς στο αγγλικό ποδόσφαιρο, ωστόσο η παρουσία των παρά ένα λεπτό πρωταθλητών Αγγλίας στην Πορτογαλία ήταν οικτρή μέχρι να σβήσουν τα φώτα. Η Μπράγκα είχε τον απόλυτο έλεγχο, δικαιούταν ένα τέρμα από το πρώτο ημίχρονο και κυρίως δεν αισθάνθηκε απειλή από τους 2 κορυφαίους επιθετικούς του Νησιού, Ρόμπιν φαν Πέρσι και Γουέιν Ρούνεϊ. Ίσως γιατί είχαν μεγάλη απόσταση μεταξύ τους (με τον Άγγλο να παίζει πιο πίσω για να δίνει βοήθειες στο κέντρο), ίσως γιατί βρέθηκαν κι οι δύο σε άσχημη μέρα, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Το ανεξήγητο "σκάλωμα" της άμυνας των γηπεδούχων σε κάποιες φάσεις μετά την επανέναρξη του αγώνα οδήγησαν στην ανατροπή, που έδωσε το "εισιτήριο" της πρόκρισης στην ομάδα του Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Σκοτσέζος οφείλει να λάβει άμεσα τα μέτρα του και να βρει τον κατάλληλο σχηματισμό της ομάδας με τους παίκτες που διαθέτει (και δεν διαθέτει), εάν θέλει να διατηρήσει το ρόλο του φαβορί στις επόμενες φάσεις. Αλλιώς, το φως θα σβήσει πολύ σύντομα...




Τι θα δούμε


Την ανάδυση του κίτρινου υποβρυχίου. Σημεία των καιρών; Οι προφητείες των Μάγια; Υπάρχει λογική εξήγηση; Το 2010-2011 η Μάλαγα "φλέρταρε" με τη χρεοκοπία. Το 2010-2011 η Μίλαν κατακτούσε το πρωτάθλημα. Fast forward 2 σεζόν και οι Ανδαλουσιάνοι επισκέφθηκαν το Σαν Σίρο, πήραν την ισοπαλία 1-1 και έφυγαν για τη φάση των 16 ως η πρώτη ομάδα (μαζί με την Πόρτο) που "σφραγίζει" το εισιτήριο για τη συνέχεια. Είναι, όμως, είδηση; Η ομάδα που γνωρίσαμε τον Αύγουστο, στις διπλές αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ του θεσμού, να προκρίνεται με αυτήν τη χαρακτηριστική ευκολία (10 βαθμοί σε 4 ματς και μόλις 1 γκολ παθητικό) από τον όμιλό της; Ή πολύ απλά έχουμε να κάνουμε με την... μετεμψύχωση της Βιγιαρεάλ; Όλα τείνουν προς το δεύτερο, με την παρουσία του Μανουέλ Πελεγκρίνι να είναι ο πιο στενός συνδετικός κρίκος των 2 περιπτώσεων.

Τις... μασχάλες του Γίργκεν Κλοπ. Την περσινή σεζόν, η Ντόρτμουντ, εσκεμμένα ή μη (ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά), πέταξε από το καλεντάρι της τις υποχρεώσεις του Champions League, "πάτωσε" στον όμιλο και αφού απαλλάχθηκε από αυτό το βάρος, το αερόστατό της εκτοξεύθηκε στην κορυφή της Γερμανίας. Από το Νοέμβριο και μετά άρχισε ένα σερί επιτυχιών που ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του νταμπλ στο θριαμβευτικό τελικό κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου. Φέτος, πάλι εσκεμμένα ή μη, φαίνεται πως κρατάει στη μία μασχάλη το καρπούζι Champions League και στην άλλη το καρπούζι κύπελλο. Αυτό που έγραφε το όνομα "Deutscher Meister" δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα. Εάν πρόκειται για επιλογή ή για φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, στην 3η σερί σεζόν που η ομάδα του Γίργκεν Κλοπ κάνει... άκυρη εκκίνηση στο πρωτάθλημα, πλέον δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι εάν θα αφιερώσει το χρόνο και τον κόπο στο Champions League που δεν αφιέρωσε πέρυσι, ώστε να δούμε και τις πραγματικές δυνατότητες της αναγεννημένης Μπορούσια. Για λίγα λεπτά, οι Γερμανοί έχασαν την πρόκριση στην επόμενη φάση. Αυτή θα έρθει με μαθηματική ακρίβεια σε μία από τις επόμενες 2 αγωνιστικές και τώρα, την πραγματικά κρίσιμη στιγμή, θα έρθει η ώρα της κρίσης.

Σενάρια πρόκρισης. Ετοιμαστείτε για κείμενα με 38 υποθέσεις και 52 "αν". Τα κομπιουτεράκια βγαίνουν από τις τσέπες (ή τέλος πάντων Start, All Programs, Accessories, Calculator) και αρχίζουν οι ατέρμονοι υπολογισμοί. Ακόμα και Πόρτο, Μάλαγα που προκρίθηκαν στη φάση των 16, δεν μπορούν να εφησυχάσουν, αφού κυνηγούν την πρωτιά των ομίλων τους για ευνοϊκότερη κλήρωση στις 20 Δεκεμβρίου (κάτι που εξασφάλισε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Και μέσα σε όλα, υπάρχουν και οι τρίτες θέσεις που οδηγούν στο Europa League, με συνέπεια καμία ομάδα να μην είναι βαθμολογικά αδιάφορη στην 5η αγωνιστική της φάσης των ομίλων. Οψόμεθα...









contra.gr